انتخاب مقیاس بیش از هر چیز به میزان جزییاتی که قصد نمایش آن را دارید ارتباط دارید. هرچه مقیاس کوچکتر باشد، جزییات بیشتری به نمایش گذاشته میشود. در جدول زیر راهنما برای انتخاب مقیاس صحیح براساس آنچه ماکت نمایش میدهد، آورده شده است.

همانطور که در جدول دیده میشود، مقیاسها از 1به10 تا 1به 2500 وحتی بزرگتر متغیر هستند. ماکتهای معماری در بهترین حالت حیطه ­ای مابین 1به 10 تا 1به200 را پوشش میدهند. در این مقیاس، تمامی اطلاعات ساختمان کاملا واضح است و میتوان ویژگیهای هر بنا را از ماکت تشخیص داد. هرچه این مقیاس به 1به10 نزدیکتر باشد، جزییات افزایش می یابند. به عنوان مثال در ماکتهای 1به10 میتوان نشان دادن درز آجر یا سنگ، ویژگیهای خاص مصالح و جزییات اجرایی دقیق را در نظر گرفت. به همین صورت، مقیاسهای نزدیک به 1به200، کلیتی واضح از بنا را به نمایش میگذارند. فضاها و ویژگیهای خاص ساختمان، مثل طراحی نما و تا حدی فضاها قابل تشخیص است، ولی در نمایش جزییات به نمایش سطوح بسنده میشود.

مقیاسهای 1به 500 تا 1به2500، به صورت عمده برای طراحی شهری، نمایش سایت پلان و از این دست عملکردها مورد استفاده قرار میگیرد. ماکتهای شهری از ویژگیهای خاص و منحصر به فرد ساختمان صرفنظر میکنند و تنها کلیتی از آن را به نمایش میگذارند. هدف از اجرای این ماکت، نشان دادن تقسیم بندیها، گردش فضاها، دسترسیها و ... در مقیاس شهر یا یک منطقه است.  برای دانشجویان معماری مقیاس 1به500 میتواند مقیاس مناسبی برای نشان دادن سایت پلان، طراحی تعامل بنا با محیط و فضاهای مختلف طراحی شده در اطراف بنا باشد. هرچند این موضوع بسته به عملکرد فضاهای طراحی شده دارد، ولی همانطور که قبلا عنوان شد، در این مقیاس امکان نشان دادن همه ­ی ویژگیهای منحصر به فرد یک ساختمان موجود نیست.

به عکسهای زیر با دید تفکیک مقیاسها نگاه کنید و بر اساس آن مقیاس ماکت پروژه ­ی خود را تعیین کنید.

سوالات خود را در قسمت نظرات بپرسید.